پنجاه و دو نیست
پنجشنبه, ۷ دی ۱۳۹۶، ۰۹:۳۰ ب.ظ
فکر نمیکنم بتونم چیزی رو درست کنم. کاش انقدر در حرکت بودم که نامرئی میشدم. اگه کسی کارم داشت نبودم. اگه کسی میپرسید کجام نبودم. اگه کسی میپرسید چه کار میکنم نبودم چون داشتم حرکت میکردم از در به دیوار از این اتاق به اون اتاق از این شهر به اون شهر از این جا به اون جا. همه ش حرکت همهش حرکت.
نه... منظورم نیست که نباشم. باشم اما خودم انتخاب کنم نوع بودنم رو. در حال حرکت باشم. نه اینکه فرار کنم.
۹۶/۱۰/۰۷