آهای خبردار (موقت و فوری)
]نفس عمیق... نفس عمیق[
حیف که کسی به اون صورت این وبلاگ رو نمیخونه یا بلافاصله که پست میذارم نمیخونه و احتمالاً تا کسی بیاد اینجا رو بخونه همۀ صندلیها پر شدن. منظورم این صندلیهاست.
کنسرت! اونم کنسرت سهراب پورناظری (شجریان؟ بیخیال شجریان کیه! :پی) دقیقاً چیزیه که من رو تا چند ماه شارژ میکنه.
سعی کنید از بین صندلیها اونایی که به مرکز نزدیکترن رو انتخاب کنید. لبههای بیرونی رو هیچوقت حتی اگه ردیف اول بودن انتخاب نکنین.
متاسفانه منم جایی بهتر از ردیف 6 رو پیدا نکردم. هرچند ردیف های 1 و 2 هم اغلب خیلی جلو هستن و حدس میزنم ردیف 6 خیلی هم دور نباشه.
وایییییی شب دوم یه صندلی 9 میبینم ردیف 5. نمیدونستم وگرنه شب دوم رو انتخاب میکردم.
از سایت ایران کنسرت بلیت تون رو بگیرین. بهتر از می.ر.سی هستش (چون جای سن رو مشخص کرده وگرنه من تو می.ر.سی. نزدیک بود از جایگاه سیستان انتخاب کنم که علی رغم گرون بودنش دور هم هست)
---
امشب پرینت کارت ورود به جلسه داداش کوچیکه رو دادم دستش.
الان دارم واسه خودم بلیت کنسرت پرینت میگیرم :دی